پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سید محمد تقی آل هاشم:
خبرگزاری شبستان: امام جمعه موقت تبریز شرایط دشوار تبلیغ در زمان امامت امام حسن عسکری(علیه السلام)، بازداشت خانگی و زمینه سازی ایشان برای غیبت را تشریح کرد.
آیت الله سیدمحمدتقی آل هاشم، امام جمعه موقت تبریز، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در تبریز، با تبریک سالروز میلاد امام حسن عسکری(علیه السلام) خاطرنشان کرد: دوران عمر ۲۹ ساله امام حسن عسکری(علیه السلام) را می توان به سه دوره مهم تقسیم کرد، ۱۳سال اول زندگی آن حضرت در مدینه گذشت، ۱۰سال در سامرا قبل از امامت بود و دوره سوم نزدیک ۶ سال امامت آن حضرت است که سه سال از دوران امامت خود را نیز در زندان سپری کردند.
وی تاکید کرد: امام حسن عسکری(علیه السلام) در عمر کوتاه خود و در مدت ۶ سال امامت، آثار مهمی از تفسیر قرآن و نشر احکام و بیان مسائل فقهی بر جای گذاشتند.
آیت الله آل هاشم خاطرنشان کرد: زمان امام حسن عسکری(علیه السلام) شرایط بسیار سختی بود، تقریبا همان شرایط پدرشان امام هادی(علیه السلام) را داشتند، البته مشکلات و موانع دیگری نیز بر سر راه ایشان وجود داشت.
امام جمعه موقت تبریز با اشاره به محدودیت های امام حسن عسکری(علیه السلام) در دوران امامت اظهار داشت: اعمالی از سوی حاکمان غاصب عباسی شرایطی را برای امام حسن عسکری(علیه السلام) رقم زد تا به ظاهر نتواند مسئولیت علمی و اجتماعی امامت را به انجام برساند، بازداشت خانگی آن حضرت با هدف حذف هرگونه ارتباط با علویان بود اما بخشی از آن محدودیت سازی ها هم برای تولد حضرت مهدی(علیه السلام) صورت گرفت تا در صورت تولد، ایشان را به شهادت برسانند.
وی با اشاره به اینکه شناخت شرایط سخت زندگی امام حسن عسکری(علیه السلام) می تواند ما را برای بهره گیری از سبک زندگی در شرایط سخت آموزش دهد، عنوان کرد: با آنکه محدودیت هایی از سوی خلفای عباسی در حق ایشان اعمال شد و در بازداشت و حبس خانگی در پادگان نظامی بودند، اما آن حضرت همانند امام هادی(علیه السلام) از راه های گوناگون تلاش می کردند تا خط امامت را حفظ کرده و شیعیان را در آن راه مستقیم الهی حفظ کند.
آیت الله آل هاشم در ادامه در پاسخ به این پرسش که امام حسن عسکری(علیه السلام) چگونه مردم را با دوران غیبت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) آماده کردند، گفت: یکی از کارهای امام حسن عسکری(علیه السلام) این بود که مردم را برای پذیرفتن امام غایب آماده می کردند، زیرا قبل از این، همه امام را می دیدند و با امام صحبت می کردند و از این جهت مشکلی نداشتند اما بعد از سال ۲۶۰ هجری قمری مردم با نبود امام کم کم آشنا شدند و این آشنایی نیازمند زمینه سازی بود که حضرت این کار را انجام دادند.
وی ادامه داد: یکی از آن زمینه سازی ها این بود که حضور امام حسن عسکری(علیه السلام) در میان مردم کمتر شد، مسئله عمدی هم بود که در نبود امام نیز می توان با امام ارتباط برقرار کرد، لذا بسیاری از افرادی که می خواستند خدمت امام عسکری(علیه السلام) برسند امام آنها را نهی می کرد و می فرمود شرایط فعلا مناسب نیست و اینگونه آن ها را برای دوران غیبت مهیا می کردند.
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت:
